Thuis moeten werken met kinderen tot juni?

Nu de eerste week van thuis werken met kinderen, het moeten wennen aan het met elkaar thuis zijn is geweest, hoor ik vaak dat het heel lastig is. Veel ouders hebben tijd nodig om om te schakelen naar het in één keer vanuit huis te moeten werken. Komen voor vragen te staan als: heb ik de juiste voorzieningen, de toegankelijkheid in orde, heb ik eigenlijk wel een goede werkplek en is die ook arbo-verantwoordt? En dat is nog maar een eerste deel, want hoe doe je dat, thuis je uren maken? Resultaat leveren? Overleggen? Daarnaast ook nog goed denken om jezelf en je geliefden? Op internet kan je gelukkig vele creatieve manieren vinden om met het digitale thuis werken om te gaan. Het is erg druk overal in ’the cloud’.

Spagaat tussen het thuis werken en ouder zijn.

Waar volgens mij nog niet goed over nagedacht is dat ouders die kinderen hebben thuis moeten werken en tegelijkertijd óók voor de kinderen moeten zorgen. Kinderen die anders naar school gingen of naar de opvang. De opvang is vrijwel overal dicht tenzij je een vitaal beroep hebt. Gastouders zeggen ook vaak af vanwege het besmettingsgevaar, dus lastig. De kinderen krijgen vaak van school (gelukkig) de nodige opdrachten om de leerlijnen vast te houden. Maar hoe doe je dat dan? Moet jij dan in de gaten houden dat het klopt wat ze doen? Instructies geven? En als je jongere kinderen hebt?

Wat is voor de werkgever belangrijk

Ik pleit er voor dat de werkgevers dit als een belangrijk punt zien, er eens goed over nadenken, checken en meedenken. En vooral dat ze de output voor de medewerkers die ouders zijn, in deze omstandigheden naar beneden bijstellen. In ieder geval voorlopig, zolang er nog geen ritme en overzicht is thuis. Je kan niet van beide ouders verwachten, of  helemaal niet van een alleengaande ouder, dat die én probeert zo veel mogelijk door te werken én ook nog voor de kinderen zorgt. En er zitten vaak twee werkgevers aan de ouders te trekken. Begrip en meedenken voorkomt ziekteverzuim en op het langere termijn een burn-out, laat staan op termijn kapotte relaties, omdat ‘dit’ niet de bedoeling was. Als het niet anders kan zijn er nog soorten verlof om in te zetten en dat is op zich mooi. Bij voorkeur geen vakantiedagen, die zijn straks weer hard nodig om bij te komen.

Wat zou je kunnen doen als ouder

Bepaal eerst samen hoe je de werkdagen op gaat zetten:  bv wie doet wat met de kinderen, wie gaat wanneer even naar buiten. Wie doet wat in de huishouding en de boodschappen. Maak een mooi, zichtbaar en voor iedereen begrijpbaar schema. En wat is het ’teken’ voor de kinderen dat je even niet aanspreekbaar bent? Hoe ga je om met de ontspanning, hoeveel uren voor een scherm, naar buiten, etc. Maak de woensdagmiddag en de vrijdag tot vrije dagen, dat zijn ze gewend. Zorg er voor dat je je gezinsstructuur goed hebt ingeregeld, haal eventueel hulp er bij en probeer het uit. Betrek je kinderen er bij als dat kan, ze hebben vaak goede tips en op school moeten ze ook zichzelf vermaken en zelfstandig aan de slag. Vraag ook gerust hulp van een buitenstaander als je dat fijn vindt.

Manage de verwachtingen aan beide kanten

Heb je dit op orde, dan kan je het beste bepalen hoeveel tijd je aan je werk kan besteden en dat per week doorgeven aan je werkgever. Verwachtingmanagement, want het is niet anders! Tenslotte gaat het nu vooral om de lange termijn, dat we het samen volhouden. Je mentale en fysieke gezondheid voorop en hopelijk gaat alles in juni weer zoals gewoon.

Zorg goed voor jezelf en daarin voor de anderen