Ontslag, transitievergoeding en outplacement, dubbel betalen?

Ok, de beslissing is gevallen, je gaat/moet de organisatie verlaten. Zelf gewenst of niet. Gelukkig heb je ondersteuning van een advocaat om via zo gunstig mogelijke onderhandelingen tot een vaststellingsovereenkomst (VSO) te komen. Want de regel is: als jij een juridisch document voor je krijgt in de vorm van een einde arbeidsovereenkomst, heb je ook zelf recht op juridische bijstand om deze te beoordelen. Stel, je wilt graag outplacement. De arbeidsmarkt is onzeker en het is lang geleden dat je hebt gesolliciteerd. Of geen idee wat de Covid-tijd met jou kansen heeft gedaan en waar je nu het beste kan solliciteren en op welke manier.

Let nu goed op, want ik merk vaak vanuit de praktijk dat het niet altijd goed gaat rondom het krijgen en betalen van outplacement. En het is nogal vervelend als je dat niet wist en er achteraf last van hebt, financiëel dan vooral vervelend. Wil je graag outplacement en niet meer betalen dan nodig, lees dan het verhaal van Anna.

Anna liep er ook tegen aan. Ze had bij ons een intakegesprek voor outplacement gehad, we hadden een goed gesprek gevoerd, er was wederzijds vertrouwen in onze professionaliteit/motivatie en een goede klik. Kortom, ze wilde graag in begeleiding en het liefst zo snel mogelijk. Want thuiszitten of een uitkering moeten aanvragen, dat was niet de bedoeling. Na het oriënterende gesprek heb ik haar een voorstel gestuurd met alle zaken die voor haar belangrijk waren. Prima, ze ging er mee naar de onderhandelingstafel en wist wat ze nodig had. Ik was dan ook erg verbaasd na een telefoontje waarin ze zei: ‘erg jammer, maar mijn werkgever wil het outplacement niet meer betalen’. Dus dan geen outplacement?

Wat was er gebeurd?

Het leek in eerste instantie goed te gaan, er was een bedrag voor outplacement, voor de transitievergoeding en een gunstige regeling voor een opleiding. Maar na een aantal gesprekken had de werkgever in een eindbod alle voorgestelde regelingen in de (verhoogde) transitievergoeding gestopt. Dat eindbod heeft Anna geaccepteerd. Ze nam aan dat door het eindbod alles in één de outplacementvergoeding is geschrapt. Dat lijkt misschien zo, maar het is níet zo. Het is meer een kwestie van ‘wel of niet’ outplacement als een aparte post opnemen in de afspraken in de VSO. Want de transitievergoeding is oorspronkelijk bedoeld voor outplacement (weer helpen naar ander werk) en/of voor een opleiding. De outplacementvergoeding van Anna is door de onderhandelingen opgegaan in de transitievergoeding. Er is dus wel degelijk financiële ruimte voor, alleen moet ze het nu zelf uit dit potje betalen en als ze niet oppast, dubbel betalen (inkomsten belasting en BTW).

Dubbel betalen?

Dat wil natuurlijk niemand. Het is van belang dat ze vraagt of haar werkgever rechtstreeks de factuur van het outplacementtraject wil betalen, anders is het voor haar te onvoordelig. De transitievergoeding is namelijk altijd een brutobedrag en wordt gezien als inkomen, er gaat nog inkomensbelasting van af. Als je dan ook zelf de factuur van het outplacementtraject betaald, moet je ook nog daarvan de BTW betalen.

In een voorbeeld: stel je krijgt € 30.000,- transitievergoeding en betaalt het hoogste belastingtarief, 51,95%. Daar hou je netto dan € 14.415,- aan over. De factuur voor het outplacementtraject is bijvoorbeeld € 4.840,- (incl. 21% BTW). Uiteindelijk hou je dus van je € 30.000,- transitievergoeding maar € 9.575,- netto over. Dat is jammer! Had je je werkgever de factuur laten betalen,  dan werd die van de bruto transitievergoeding afgetrokken en had je over dat bedrag geen inkomstenbelasting en geen BTW betaald en uiteindelijk € 12.089,- netto gekregen.

Probeer dus altijd te bedingen dat als er geen specifieke outplacementkosten zijn opgenomen in je VSO, de organisatie rechtstreeks de factuur betaalt van je outplacement, zodat je niet én inkomstenbelasting betaald én 21% BTW!